Mofon’aina 31 Aogositra 2021
2 Samoela 9. 1-13
TOE-PO AMAM-PANAHY KRISTIANINA
Ary hoy Davida: Mbola misy sisa ihany va ny tamingan’i Saoly mba hasiako soa noho ny amin’i Jonatana? 2 Ary nisy mpanompon’ny fianakavian’i Saoly, Ziba no anarany. Ary nantsoiny hankany amin’i Davida izy, ka hoy ny mpanjaka taminy: Hianao moa no Ziba? Ary hoy izy: Izaho mpanomponao no izy. 3 Ary hoy ny mpanjaka: Mbola misy sisa ihany va ny tamingan’i Saoly mba hasiako soa araka ny fanaon’Andriamanitra? Dia hoy Ziba tamin’ny mpanjaka: Mbola misy zanakalahin’i Jonatana iray ihany ao, nefa malemy tongotra izy. 4 Ary hoy ny mpanjaka taminy; Aiza anefa izy? Dia hoy Ziba tamin’ny mpanjaka: Indro izy ao an-tranon’i Makira, zanak’i Amiela, ao Lo-debara. 5 Ary Davida mpanjaka naniraka haka azy tao an-tranon’i Makira, zanak’i Amiela, tao Lodebara. 6 Ary nony tonga teo amin’i Davida Mefiboseta, zanak’i Jonatana, zanak’i Saoly, dia niankohoka sy nitsaoka azy izy. Ary hoy Davida: Mefiboseta! Dia hoy izy: Inty ny mpanomponao. 7 Ary hoy Davida taminy: Aza matahotra, fa hasiako soa tokoa ianao noho ny amin’i Jonatana rainao, ary hampodiko ho anao ny tany rehetra izay an’i Saoly rainao, ary ianao hihinana eo amin’ny latabatro mandrakariva. 8 Dia niankohoka izy ka nanao hoe: Zinona moa aho mpanomponao izay toy ny alika maty, no mba jerenao? 9 Dia niantso an’i Ziba, mpanompon’i Saoly, ny mpanjaka ka nanao taminy hoe: Izay rehetra nananan’i Saoly sy ny mpianakaviny rehetra dia nomeko ny zanakalahin’ny tomponao. 10 Koa ianao sy ny zanakaolahy ary ny mpanomponao no hiasa ny tany ho azy ka hanatitra hanin-kohanina ho an’ny zanakalahin’ny tomponao; fa Mefiboseta, zanakalahin’ny tomponao, hihinana eo amin’ny latabatro mandrakariva. Ary Ziba nanana zanakalahy dimy ambin’ny folo sy mpanompo roa-polo. 11 Ary hoy Ziba tamin’ny mpanjaka: Araka izay rehetra nandidianao mpanjaka tompoko no hataon’ny mpanomponao. Fa ny amin’i Mefiboseta, hoy Davida, dia hihinana eo amin’ny latabatro toy ny anankiray amin’ny zanakalahin’ny mpanjaka izy. 12 Ary Mefiboseta nanan-janakalahy tanora, Mika no anarany. Ary izay rehetra nitoetra tao an-tranon’i Ziba dia mpanompon’i Mefiboseta avokoa. 13 Ary Mefiboseta nonina tany Jerosalema; fa teo amin’ny latabatry ny mpanjaka no nihinanany mandrakariva; ary nalemy ny tongony roa.
—————-
Fomba fanao teo amin’ny sivilizasiona tranainy ny mandringana ireo taranaky ny fahavalo, indrindra ireo taranaka mety hanelingelina teo amin’ny fitondrana fanjakana. Rehefa azon’i Davida ny fahefana dia nokarohany ny taranak’i Saoly, izay sisa tamin’ny taranany mba hasiany soa. Ho entiny maneho tamin’ny vahoaka teo ambany fahefana fa tena olon’Andriamanitra izy, ka na dia teo aza ny fikasan’i Saoly hamono azy dia novaliana soa ireo taranany. Noho i Davida tsy namaly faty, tena namela heloka an’i Saoly, namindra fo tamin’ny taranany no nahatonga an’i Jesoa nantsoina hoe taranany. Taranaky ny mpamindra fo sy mpanisy soa ny hafa tokoa Jesoa. Ireto no hafatra ho antsika androany : ny toe-panahy Kristianina dia toe-panahy
1. Mamelona fa tsy mamono (and 3)
« Ary hoy ny mpanjaka: Mbola misy sisa ihany va ny tamingan’i Saoly mba hasiako soa araka ny fanaon’Andriamanitra »
Zava-dehibe amin’i Davida ny aina, zava-dehibe ny mamelona raha mitaha amin’ny mamono. Na dia nanana hery sy fahefana tokoa aza Davida handringana ny taranak’i Saoly dia tsy mba nanao izany izy. Tsy ny fanaon’ny mpanjaka mahazo fahefana ka manampatra fahefana no nataony. Miova andriana tokoa miova sata. Mpamelona Davida amin’ny maha-mpanjaka azy fa tsy mpamono. Tany aloha tokoa mantsy, raha niavela tao amin’ny zohy iray Saoly dia efa teo am-pelan-tànan’i Davida ny ainy, kanefa tsy nataony na inona na inona Saoly noho izy mpanompon’Andriamanitra araka izay nolazain’i Davida.
Aoka hampiasaina ho enti-mamelona, ho enti-manasoa arak’izany ny hery sy fahefana eo am-pelantanana. Asa soa mendrika atao amin’ny maha-Kristianina antsika izany. Ny hery sy ny fahefana maha-Andriamanitra an’i Jesoa tokoa, ny hery sy fahefany dia nampiasainy ho enti-mamonjy ny olona rehetra nila izany. Soa fianatra ny an’i Davida sy ny an’i Jesoa.
2. Mandray ny hafa ho toy ny tena (and 13)
« Ary Mefiboseta nonina tany Jerosalema; fa teo amin’ny latabatry ny mpanjaka no nihinanany mandrakariva; ary nalemy ny tongony roa »
Ny filazana an’i Mefiboseta ho malemy tongotra dia filazana fa miankina amin’ny hafa ny hahavelona azy. Tsy mba afaka iasa akory hamelon-tena. Tsapan’i Davida izany fahasahiranany izany ka niezaka nanampy azy tokoa izy. Ny fihinanana teo amin’ny latabatry ny mpanjaka dia tena fanehoana fitoviana, samy taranak’andriana na Mefiboseta na Davida. Heverin’i Davida ho mitovy aminy Mefiboseta noho izy taranaky ny mpanjaka voalohany teo amin’ny isiraely. Noho izany dia noraisiny ho adidy ny mamelona azy toy ny tenany.
Hafetseana ihany koa ny an’i Davida raha nanao izany izy satria, rehefa noraisiny ho toa ny tenany Mefiboseta dia tsy ho fahavalony na rahoviana na rahoviana mihitsy. Nampihena ny asam-pahavalo nahazo azy ny fandraisana azy ho toy ny tena. Hay rehefa tena manjaka ao amin’ny olona tokoa ny fitiavana, na ny fahavalo aza azo atao tsara ny mamelona azy. Ary rehefa velomina ny fahavalo dia tonga ankohonana. Fahavalon’Andriamanitra isika olombelona noho ny herin’ny fahotana. Noho ny amin’i Jesoa mikarakara antsika sy mandray antsika ho toa Azy dia tonga ankohonan’Andriamanitra isika. Asa tsara nataon’Andriamanitra ho antsika izany ka azontsika alain-tahaka tsara koa.
Ampiditra Hafatra