Mofon’aina 01 Novambra 2021
Fitomaniana 3. 22-27
JEHOVAH, ANDRIAMANITRY NY FANANTENANA
[HETA] Ny famindram-pon’i Jehovah no tsy nahalany ritra antsika, fa tsy mitsahatra ny fiantrany. 23 Vaovao isa-maraina izany; lehibe ny fahamarinanao. 24 Jehovah no anjarako, hoy ny fanahiko, ka dia hanantena Azy aho.25 [TETA] Tsara Jehovah amin’izay manantena Azy, dia amin’ny olona izay mitady Azy. 26 Tsara ny miandry ny famonjen’i Jehovah amin’ny fanginana. 27 Tsara amin’ny olona ny mitondra zioga, raha mbola tanora izy.
——————
Ny mpanoratra ny bokin’ny fitomaniana araka ny voalazan’ny mpandinika Baiboly dia heverina ho Jiosy iray nahita ny fidiran’ny Babylonianina tao Jerosalema handrava an’i Jerosalema ka nambabo ny Jiosy. Noho ny fahitany ny fahapotehan’ny Jerosalema dia nalahelo sy nitomany izy. Izay no nahatonga ny anaran’ny boky natao hoe fitomaniana. Fanehoana alahelo noho ny fidiran’ny Babylonianina nandrava sy namotika ny fireneny.
Eto amin’izao mofonaina izao dia miezaka maneho ny fanantenany an’Andriamanitra izay afaka hamonjy azy ny mpanoratra. Amin’ny mpanoratra ny Tompo dia
1. Mpamindra fo (and 22)
« Ny famindram-pon’i Jehovah no tsy nahalany ritra antsika, fa tsy mitsahatra ny fiantrany »
Noho ny ditran’ny Jiosy, tsy nety niala tamin’ny fahotany, noho ny Jiosy tsy nety nanarin’ny Mpaminany dia neken’Andriamanitra ny namaboan’ny Babylonianina azy. Nokapohin’Andriamanitra tamin’ny alalan’ny Babylonianina ny Vahoakany. Navelan’Andriamanitra niditra tao Jerosalema ny fahavalo, ka sady nandrava hoy isika no nandefa babo ny vahoaka Isiraely. Fa na dia mikapoka tokoa aza Andriamanitra, na dia manafay tokoa aza Andriamanitra, dia mino ity mpanoratra ity fa hamindra fo koa Izy. Andriamanitry ny fiantrana sy ny famindrapo rahateo Izy. Tsy avelan’Andriamanitra ho ringana tanteraka ny vahoakany, hamindrany fo sy hiantrany.
Tamin’ny alalan’i Jesoa no namonjen’Andriamanitra antsika rehetra koa. Noho ny amin’i Jesoa dia tsy misy hery afaka handringana antsika intsony. Tonga mahazo fiainana mandrakizay aza isika.
2. Mpamonjy (and 26)
« Tsara ny miandry ny famonjen’i Jehovah amin’ny fanginana »
Na dia niala tamin’Andriamanitra aza ny vahoakany, nokapohiny, navelany hobaboin’ny fahavalony, navelan’Andriamanitra horavan’ny fahavalony ny tanànany. Dia mino ny Mpanoratra ny boky fa mbola hamonjy ity vahoakany ity sy ny tanànany Andriamanitra. Ny hoe miandry ny famonjen’i Jehovah dia tena fahatokiana aloha, fanantenana fa tena hamonjy Andriamanitra, tsy mamela ny olony ho ringan’ny fahotany. Ny hoe miandry koa dia ho enti-milaza fa tsy mahavonjy tena ny olon’Andriamanitra, tena mila an’Andriamanitra tokoa izy hamonjy sy hanafaka azy amin’ny fahavoazany. Ny famonjen’Andriamanitra antsika ankehitriny dia tsy hoe mbola handrasana, efa tanteraka tamin’ny alalan’i Jesoa. Sambatra isika fa tombony lehibe ho antsika izany.
Ampiditra Hafatra