Mofon’aina Alakamisy 10 Febroary 2022
Jeremia 33. 14-26
ANDRIAMANITRA MITANA NY TENINY : MAMPODY AVY AMIN’NY FAHABABOANA
Indro, avy ny andro, hoy Jehovah, Izay hanatanterahako ny teny soa, Izay nolazaiko tamin’ny taranak’Isiraely sy ny taranak’i Joda. 15 Amin’izany andro izany sy amin’izany fotoana izany Dia hampaniry Rantsana marina ho an’i Davida Aho; Ary hanao fitsarana sy fahamarinana amin’ny tany Izy. 16 Amin’izany andro izany dia hovonjena ny Joda, Ary Jerosalema handry fahizay; Ary izao no hanononana azy: Jehovah Fahamarinantsika. 17 Fa izao no lazain’i Jehovah: Davida tsy ho diso zanakalahy Hipetraka eo amin’ny seza fiandrianan’ny taranak’Isiraely; 18 Ary ny Levita mpisorona tsy ho diso zanakalahy eto anatrehako, Mba hanaterany mandrakariva fanatitra dorana sy fanatitra hohanina ary fanatitra hafa alatsa-drà. 19 Ary tonga tamin’i Jeremia ny tenin’i Jehovah nanao hoe: 20 Izao no lazain’i Jehovah: Raha mahafoana ny fanekeko ny amin’ny andro sy ny amin’ny alina hianareo, Mba tsy hisy andro sy alina amin’ny fotoany, 21 Dia ho azo foanana koa ny fanekeko tamin’i Davida mpanompoko, Tsy hananany zanakalahy hanjaka eo amin’ny seza fiandrianany, Sy ny amin’ny Levita mpisorona, mpanompoko. 22 Toy ny hamaroan’ny kintana eny amin’ny lanitra, izay tsy azo isaina, Ary toy ny fasika any amin’ny ranomasina, izay tsy azo afatra, Dia toy izany no hanamaroako ny taranak’i Davida mpanompoko Sy ny Levita, izay manao fanompoam-pivavahana ho Ahy. 23 Ary tonga tamin’i Jeremia ny tenin’i Jehovah nanao hoe: 24 Tsy hitanao va izay nolazain’ity firenena ity hoe: Ny fianakaviana roa izay efa nofidin’i Jehovah dia efa nariany; Toy izany no anamavoany ny oloko, Ka dia tsy vanon-ko firenena eo imasony intsony izy. 25 Izao no lazain’i Jehovah: Raha tsy amin’ny andro sy ny alina ny fanekeko, Ary raha tsy notendreko ny lalàna fitondrana ny lanitra sy ny tany, 26 Dia hariako ny taranak’i Jakoba sy Davida mpanompoko, Ka ny taranany tsy mba hanalako ho mpanapaka ny taranak’i Abrahama sy Isaka ary Jakoba; Fa hampodiko avy amin’ny fahababoana izy ka hamindrako fo.
————————–
Jeremia dia mpaminanin’ny Fahababoana. Naminany taloha sy tao anatin’ny fotoana nahababo izy. Voaantso manokana hampahery ireo vahoaka babo izy arak’izany. Ity mofonaina ity dia tena faminaniana mahakasika ny hanafahan’Andriamanitra ny vahoakany amin’ny fampahorian’ny Babylonianina. Andriamanitra mitondra ny tantara rahateo ny Tompo ka eo ambany fahefany avokoa izao rehetra izao. Mitana ny teniny ny Tompo ka
1. Mampody avy amin’ny fahababoana (and 26)
« Fa hampodiko avy amin’ny fahababoana izy »
Misy heviny roa fara-fahakeliny ny hoe hampodiako avy amin’ny fahababoana :
a- Tsy mahafa-tena amin’ny fahababoana ny vahoakan’Andriamanitra : « hampodia-KO » no matoanteny eto, asan’Andriamanitra madiodio arak’izany ny mampody avy amin’ny fahababoana. Izy no nandefa ity vahoaka ity ho babo, ary Izy koa no manafaka azy ireo amin’izany. Eo am-pelantànan’Andriamanitra arak’izany ny fiainan’ny vahoakany. Izy no mitondra azy, ary izany fitondrany ny vahoakany izany dia fitondrana manome fiadanana azy fa tsy loza araka ny teniny.
b- Asan’Andriamanitra ny mamerina amin’ny laoniny ny fiainan’ny vahoakany : ny famerenana ny vahoaka avy amin’ny fahababoana dia famerenana amin’ny laoniny ny fiainana maha-firenena azy. Firenena mahaleo tena, tsy voageja fa tena miaina am-pahalalahana. Firenena afaka mifandray tsara amin’Andriamanitra ka afaka manao fanatitra toy ny teo aloha : « Mba hanaterany mandrakariva fanatitra dorana sy fanatitra hohanina ary fanatitra hafa alatsa-drà » and 18. Voafetra ihany mantsy ny zavatra azon’ny vahoakan’Andriamanitra natao tany am-pahababoana na dia nanana fahafahana kokoa noho ny tany Egypta aza ry zareo. Tsy ara-dalàna anefa izany fiainana izany noho izy ireo lavitra ny tempoly.
Raha tsy eo ny Tompo dia tsy manana hery ho enti-manafaka antsika amin’izay rehetra mamatotra sy mangeja ary mambabo antsika isika. Izy irery no afaka mamerina amin’ny laoniny ny fiainantsika. Efa nirahiny rahateo Jesoa, ilay ambaran’i Jeremia eto fa : « Rantsana marina ho an’i Davida » izay « hanao fitsarana sy fahamarinana amin’ny tany » and 15.
2. Mamindra fo (and 26)
« Fa hampodiko avy amin’ny fahababoana izy ka hamindrako fo »
Aoka tsy hohadinoina fa noho ny fahotan’ny vahoakan’Andriamanitra no nahatonga azy ireo nalefan’Andriamanitra babo tany Babylona. Ny fahababoana rahateo dia fitaovana teo am-pelan-tànan’Andriamanitra hahatonga saina ity vahoakany izay efa nahafoy Azy. Tena nilaina ny fahababoana hamerenana ny vahoakan’Andriamanitra amin’ny fifandraisana marina Aminy. Mba hahatonga izany fifandraisana izany ho marina anefa dia tsy maintsy mamindra fo amin’ity vahoakany ity Andriamanitra. Mila manadino ny ratsy natao Taminy Andriamanitra ka mamela heloka. Raha tsy mamela heloka Andriamanitra tsy misy fifandraisana hiverina amin’ny laoniny na oviana na oviana. Noho ny Tompo afaka manindry fo sy mamela ny heloky ny vahoakany no iverenan’ny fifandraisana Aminy indray. Jesoa no faratampon’ny famindrampon’Andriamanitra, ivelany dia tsy hisy azo antenaina hiverenana amin’ny fifandraisana marina sy feno amin’Andriamanitra. Ao amin’i Jesoa rahateo no misitraka ny famindrampon’Andriamanitra isika.