Mofon’aina 28 Jona 2021
Kolosiana 2. 16-23
NY TENA FIANGONAN’ANDRIAMANITRA
Koa aza avela hisy hitsara anareo ny amin’ny fihinana, na ny fisotro, na ny andro firavoravoana, na ny voaloham-bolana, na ny Sabata; 17. aloky ny zavatra ho avy ireny, fa ny tenany dia an’i Kristy. 18. Aza mety hofitahina tsy hahazoanareo ny loka noho ny fanetren-tena haitraitra sy ny fivavahana amin’ny anjely, ka mitompo amin’ny zavatra efa* hitany sady feno fiavonavonana noho ny fisainan’ny nofony [* Na: (tsy)] 19. ka tsy mihazona ny Loha; Izy no itomboan’ny tena rehetra, izay velomina sy ampiraisina tsara amin’ny famavany sy ny hozatra, araka ny fampitomboan’Andriamanitra. 20. Ary raha niara-maty tamin’i Kristy ianareo ka efa afaka tamin’ny abidim-pianaran’izao tontolo izao, nahoana no toa mbola velona amin’izao tontolo izao ihany ianareo ka mety hodidiana hoe: 21. Aza mandray, aza manandrana, aza manendry – 22. levona amin’ny fanaovana ihany izany rehetra izany — araka ny didy sy ny fampianaran’olona? 23. Izany rehetra izany dia ankalazaina ho fahendrena amin’ny fivavahana haitraitra sy ny fanetren-tena ary ny fampahoriana ny tena, nefa tsy manan-kery akory hahasakana ny fampanaranana ny nofo
Paoly dia iray tamin’ny Apostoly nampianatra ny amin’izay maha-izy azy ny fiangonana. Toy ny olombelona iray ny fiangonana araka ny fampianaran’i Paoly. Ka Kristy no lohany ary ny fiombonan’ny Kristianina no vatany. Ny firaisan’ny fiangonana amin’ny lohany (Kristy) no mahavelona ny fiangonana. Izany no nahatonga an’i Jesoa nampianatra hoe : « Izaho no voaloboka, hianareo no sampany. Izay miray amiko, ary Izaho aminy, dia mamoa be izy ; fa raha misaraka Amiko kosa hianareo, dia tsy mahay manao na inona na inona » Jao 15. 5. Saropady ary tena zava-dehibe ny fiombonan’ny fiangonana amin’i Jesoa. Noho izany ny tena fiangonan’Andriamanitra dia
1. Jesoa no lohany sy mampiombona azy (and 19)
DIEM « tsy mifikitra amin’i Kristy izay Loha izy ireo, kanefa i Kristy no mamelona ny tena manontolo sady mampiray azy amin’ny alalan’ny hozatra amam-pamavany ka mampitombo azy araka ny fitomboana sitrak’Andriamanitra »
Jesoa no lohan’ny fiangonana. Izy no mamelona ny fiangonana ka mampitombo sy mampiray azy. Maty ny fiangonana raha tsy manana an’i Jesoa izy. Noho ny asan’i Jesoa, izay Loha no mahavelona ny fiangonana. Izy no mihevitra izay mahasoa azy, toa ny fihevitry ny loha izay mahasoa ny vatana. Noho ny amin’i Jesoa Kristy dia velona ny fiangonana ary tena mitombo amin’ny fahasoavana rehetra ihany koa. Aoka arak’izany ataon’ny fiangonana ho zava-dehibe ny fiombonana amin’i Kristy izay Loha dia ho velona sy hitombo tokoa izy.
2. Afaka amin’ny hery mangeja eto amin’izao tontolo izao (and 20-23)
« Izany rehetra izany dia ankalazaina ho fahendrena amin’ny fivavahana haitraitra sy ny fanetren-tena ary ny fampahoriana ny tena, nefa tsy manan-kery akory hahasakana ny fampanaranana ny nofo »
Natanjaka be ny filôzôfia tamin’ny taonjato voalohany. Nanome fahendrena ireo filôzôfa izany. Fahendren’ny tany no filazan’i Paoly azy. Naharesy lahatra olona betsaka ny fihainoana azy ireo. Fa na dia naharesy lahatra tokoa aza izy ireny, dia tsy tokony hohadinoina fa tsy mahafaka amin’ny geja sy ny herin’ny ota eto amin’izao tontolo izao. Tsara ny filôzôfia fa voafetra ihany ny zava-tsoa omeny ny olombelona. Jesoa sy ny filazantsara ihany, ny tenin’Andriamanitra no manana hery manafaka amin’ny herin’ny fahotana mangeja eto amin’izao tontolo izao. Ampianarin’i Paoly arak’izany ny fiangonana hiantehitra amin’izay mahasoa, amin’izay mahavonjy, amin’izay tena ilain’ny fiangonana : Jesoa sy ny filazantsara. Aoka tsy ho voarebirebin’ny fahendrena toa mahataona ny fiangonana. Aoka tena hifikitra amin’izay mahavonjy tokoa dia ny tenin’Andriamanitra. Izany no mahatonga ny fiangonana hanao ho zava-dehibe ny tenin’Andriamanitra mba tsy hahatonga ny fiangonana Kristianina ho fivavahana haitraitra.