Mofon’aina 04 Desambra 2021
Salamo 30. 6-12
JEHOVAH : ANDRIAMANITRA MANOME FIFALIANA
Ary hoy izaho, raha mbola niadana: tsy hangozohozo mandrakizay aho. 7 Jehovah ô, noho ny fankasitrahanao dia nampitoerinao mafy ny tendrombohitro; nanafina ny tavanao Hianao, dia ory aho. 8 Hianao no nantsoiko, Jehovah ô; ary Jehovah no nifonako hoe: 9 Inona no soa azo amin’ny rako sy ny hidinako any an-davaka? Hidera Anao va ny vovoka? Hanambara ny fahamarinanao va izany? 10 Mihainoa, Jehovah ô, ka mamindrà fo amiko; Jehovah ô, aoka ho Mpamonjy ahy Hianao. 11 Efa nampody ny fisaonako ho fandihizana Hianao; efa nanaisotra ny lamba fisaonako Hianao ka nampisikina ahy fifaliana, 12 Mba hankalazan’ny fanahiko Anao ka tsy hangina. Jehovah Andriamanitro ô, hidera Anao mandrakizay aho.
——————
Ny Salamo izay nosoratan’i Davida dia manamarika manokana ny fifandraisana tamin’Andriamanitra. Raha mamaky ireo andininy eo ambony isika dia tao anaty aretina Davida ka ny Tompo no nanasitrana azy tamin’izany. Noho izany fanasitranana noraisiny tamin’ny Tompo izany dia faly Davida ka tonga mankalaza ny Tompo. Amin’i Davida
1. Fahoriana no mahazo raha tsy mitsinjo antsika ny Tompo (and 7)
« Nanafina ny tavanao Hianao, dia ory aho »
Tena zava-dehibe ny hoe mijery antsika, na mitsinjo antsika ny Tompo. Miaro antsika tsy ho tratry ny loza sy ny fahoriana ary ny fahasahiranana izany. Ny hoe miafina amintsika mantsy ny tavan’ny Tompo dia tena ho enti-milaza fa tsy mijery antsika Izy. Ary rehefa tsy mijery antsika ny Tompo dia midika ho fahatapaham-pifandraisana Aminy izany. Fahoriana sy fahasahiranana mandrakariva no ateraky ny fahatapaham-pifandraisana amin’Andriamanitra. Tsapan’i Davida izany ka lazainy mazava tsara eto amin’izao mofonaina izao. io fahatapaham-pifandraisana tamin’Andriamanitra io no nahatafiditra ny herin’ny fahotana teo amin’ny fiainan’ny zanak’olombelona ka nahatonga ny fahafatesana nahazo laka teo amin’ny fiainana. Soa fa azo atao tsara ny miantso ny Tompo, hijery sy hitsinjo antsika mandrakariva ka tsy hahatratra antsika izany fahoriana sy loza izany.
2. Hain’Andriamanitra ny mamadika ny fahoriana hanjary fifaliana (and 11)
« Efa nampody ny fisaonako ho fandihizana Hianao; efa nanaisotra ny lamba fisaonako Hianao ka nampisikina ahy fifaliana »
Noho ny Tompo nanasitrana an’i Davida tamin’izay aretina nahazo azy dia nody fifaliana ny fahoriany, nody fandihizana ny fisaonany. Hain’Andriamanitra ny namadika ny tranga miiba ho tonga zavatra miabo teo amin’ny fiainan’ny Mpanompony. Manana ny hery sy ny fahefana rehetra Andriamanitra mamadika ny zavatra ratsy ho tonga tsara mahafaly ny mpanompony. Asan’Andriamanitra rahateo koa izany.
Raha nahazo laka ny herin’ny fahotana, nitondra aretina, fahasahiranana, loza, sns … teo amin’ny fiainan’ny olombelona, dia navadik’Andriamanitra izany tamin’ny alalan’ny famonjena notanterahin’i Jesoa teo amin’ny hazo fijaliana. Ka ilay fiainana mampitanondrika sy mampitomany dia tonga mahafaly noho ny asam-pamonjena vitan’i Jesoa ho antsika. Raha mahatsiaro isika fa vitan’Andriamanitra ny namadika ny tranga manahirana rehetra teo amin’ny fiainantsika raha namonjy antsika tamin’ny alalan’i Jesoa Izy, dia handeha hanao toa an’i Davida isika ka hiteny koa hoe : « Jehovah Andriamanitro ô, hidera Anao mandrakizay aho » and 12.