Mana voalahatra ALAROBIA 25 NOVAMBRA

FITOMANIANA 5.1-22

FIAINANA FENO FAHORIANA

Fitarainana amin’ Andriamanitra sy fangatahana ny hodian’ ny soa nananana fahiny

1 Jehovah ô, tsarovy izay nanjo anay; Hevero sy diniho ny latsa mahazo anay.2 Ny lovanay dia afindra ho an’ ny vahiny ary ny tranonay ho an’ ny hafa firenena.3 Efa kamboty izahay ka tsy manan-dray, ny reninay dia toy ny mpitondra-tena.4 Na dia ny loharanonay aza dia andoavanay vola vao azonay isotroana, ary ny kitay hazonay dia vidinay vao azo.5 Rambondrambonan’ ny mpanenjika amin’ ny hatokay izahay; Reraka izahay fa tsy manam-pitsaharana.6 Nanolo-tanana tamin’ ny Egyptiana sy ny Asyriana izahay mba ho voky hanina.7 Nanota ny razanay tsy etỳ intsony izy; Ary izahay no mivesatra ny helony.8 Andevo no manapaka anay; Tsy misy manafaka anay amin’ ny tànany.9 Noho ny sabatra mamely any an-efitra dia manao vy very ny ainay izahay vao mahazo hanina.10 Mahamay toy ny fatana ny hodi-tray noho ny fahamaimaizana avy amin’ ny mosary.11 Nosavihina ny vehivavy tao Ziona ary ny virijina tao amin’ ny tanànan’ ny Joda.12 Nahantona tamin’ ny tànany ny lehibe; Ary ny antitra tsy mba nohajaina.13 Ny zatovo nitondra ny fikosoham-bary; Ary ny ankizy madinika nivembena nitondra ny hazo.14 Ny loholona tsy misy eo am-bavahady, ary ny zatovo tsy mitendry zava-maneno intsony.15 Ny hafalian’ ny fonay dia nitsahatra, ary ny dihinay niova ho fitomaniana.16 Efa afaka ny satro-boninahitra tamin’ ny lohanay; Idiran-doza izahay, fa efa nanota!17 Ary noho izany dia reraka ny fonay, eny, noho izany dia maizina ny masonay,18 Noho ny amin’ ny tendrombohitra Ziona, izay efa lao sady ikarenjen’ ny amboahaolo.19 Jehovah ô, hianao no mipetraka mandrakizay, eny, ny seza fiandriananao no maharitra hatramin’ ny taranaka fara mandimby.20 Ahoana no dia anadinoanao anay mandrakizay sy ahafoizanao anay andro lava?21 Jehovah ô, ampivereno aminao izahay, mba hiverenanay; Havaozy ho toy ny fahiny ny andronay.22 Moa dia nandà anay tokoa va Hianao sy tezitra aminay indrindra?

Miantsampy amin’ny Tompo (1).

Milaza ny amin’ireo zavatra niainan’ny tanànan’i Jerosalema ny toko efatra voalohany ary ny fanombohana ity toko ity dia maneho ny fiainan’ny mponina ao Ziona, fiainana tena anatin’ny fahoriana lalina. Ny fiantsampazana amin’ny Tompo no asehon’ny mpanoratra voalohany (1); fantatr’ireo mponina ao Ziona fa Andriamanitra irery ihany no tokony hiantorahana ao anatin’ny fotoan-tsarotra mety lalovana.

Fampieritreretana : Iza no hiantorahantsika raha mandalo zava-tsarotra isika? Mitady vonjy any amin’ny olona ve? Tadidio fa “Mpamonjy mora azo indrindra amin’ny fahoriana Izy” (Salamo 46.1b)

Fiainana feno ngidiny (2-18).

Latsaka an-katerena tanteraka ny fiainan’ny mponina tao Jerosalema. Fiainana feno fijaliana, vokatry ny tsy fihainoana ny Tompo anefa izany. Mangidy izany famaizan’ny Tompo izany: mandoa vola vao afaka mahazo rano, ny kitay hataina handoavana vola ihany koa (4); ny tsy fisian-kanina manginy fotsiny (10). Tanteraka tamin’ny mponina tao Jerosalema ilay hoe: tompony mangataka atiny. Manaporofo amintsika eto ity fitarainana ity fa ny vokatry ny fahotana dia fahoriana fa tsy fiadanana velively.

Manindrahindra ny Tompo (19-22).

Na dia ao anaty fahoriana lalina, ady mafy aza dia Andriamanitra no asandratra, indrahindraina (19). Na miatrika olana faran’izay goavana aza dia aoka hotsarovantsika hatrany fa tsy miova ny Tompo, tsy mba mahafoy na manadino Izy, mety manafay, manasazy mafy Andriamanitra fa ny fitiavany antsika dia mandrakizay. Ary manavao antsika mandrakariva ny fitiavany.

Tsara ho fitadidy : « Fa tsy hanary mandrakizay ny Tompo, eny fa na dia mampahory aza Izy, dia mbola hiantra ihany araka ny haben’ny famindram-pony » (Fitomaniana 3.31-32)

Source: Fikambanan’ny Mpiara-mamaky ny Baiboly Malagasy